Wiktor Korecki był wychowankiem Szkoły Rysunkowej Nikołaja Muraszki w Kijowie. Artysta po ukończeniu studiów powrócił do Kamieńca Podolskiego, a następnie w 1921 roku wyjechał do Warszawy. W stolicy Polski otworzył swoją pracownię, która mieściła się na rogu ulic Tamki i Cichej. W czasie Powstania Warszawskiego, większa część jego dorobku spłonęła. W czasie wojny artysta przebywał w obozach pracy, z których powrócił w rodzinne strony dopiero w 1946. Zamieszkał w Komorowie pod Warszawą, a w późniejszych latach przeprowadził się do Milanówka. Jego obrazy, tak jak ten prezentowany w katalogu aukcji, to przykład nastrojowych pejzaży, widoków Mazowsza, ukazywanych o różnorodnych porach dnia oraz roku. Na jego twórczość wpłynęła głównie sztuka takich mistrzów krajobrazu jak Józef Chełmoński oraz Józef Rapacki. Sztuka Wiktora Koreckiego to przykład kompilacji tradycji i nowoczesności, będących sumą doświadczeń plenerowych. To afirmacja polskiego krajobrazu, jego rodzajowości, połączonej z dynamiczną kolorystyką, budowaną na zasadzie kontrastów i subtelności przenikających się barw pośrednich.