Stanisław Poraj-Pstrokoński pierwsze lekcje malarstwa pobierał w Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona. W latach 1892-96 przebywał w Rzymie, gdzie uwieczniał krajobrazy ze starożytnymi ruinami. Tworzył wówczas również liczne studia, które posłużyły mu później, po powrocie do Polski, do kontynuowanie tej tematyki w swojej twórczości. Długo jednak nie pozostał w kraju ojczystym, gdyż już w 1898, wyjechał ponownie, tym razem do Paryża. Tam należał do Koła Polskich Artystów-Literatów (od 1902 Towarzystwa Polskich Artystów-Literatów). Pstrokoński często podróżował, m.in. do Krakowa, gdzie zaprzyjaźnił się z uznanym krytykiem i kolekcjonerem, Feliksem Jasieńskim, do Oblęgorku, gdzie odwiedzał Henryka Sienkiewicza, a także odwiedzał ponownie Rzym i prawdopodobnie Sycylię. Podczas I wojny światowej, po krótkiej służbie w wojsku, wyjechał do Lozanny. Lata międzywojenne spędził w Bretanii. Zmarł w Ormeaux pod Paryżem w 1948 lub 1954. Na twórczość Poraja-Pstrokońskiego składają się, oprócz włoskich pejzaży, obrazy z motywami Bretanii, kompozycje alegoryczne, prace o tematyce literackiej i baśniowej, a także portrety. Do ostatniej grupy należy oferowany na aukcji obraz „Portret damy w białej sukni”. Jest to oficjalny portret ukazujący modelkę siedzącą wyprostowaną na krześle w niezwykle szykownej, wizytowej sukni. Z neutralnego tła wyłania się po lewej stronie sylwetka posągu, być może amora z łukiem, w zielonkowo-niebieskiej poświacie lasu. Ten element kompozycji nawiązuje do mitologiczno-baśniowej twórczości artysty.