Stanisław Eleszkiewicz na stałe związał się z Paryżem w 1923. Podobnie jak większość artystów z międzynarodowego kręgu École de Paris, również i on za wzór stawiał sobie artystyczne osiągnięcia Paula Cézanne’a. Prezentowana na aukcji praca „Śniadanie na trawie” niewątpliwie przywołuje na myśl temat zrealizowany właśnie przez Cézanne’a pomiędzy 1876 a 1877, znany jako „Le Déjeuner sur l'herbe”. Temat ten w wykonaniu Eleszkiewicza być może nawet bardziej swoją nastrojowością i aurą tajemniczości odpowiada pracy Édouarda Maneta z 1863 o tym samym tytule. Eleszkiewicz tworzył kompozycje bardzo ekspresyjne, groteskowe, ale jednocześnie tajemnicze i fantastyczne. Popularne w twórczości artysty tematy mieszkańców z niższych sfer i marginesu społecznego ustępują niekiedy nastrojowym pejzażom, otoczonym aurą melancholii i tajemnicy. Sam artysta wspominał, że nigdy nie malował z natury, a to, co stworzył, jest wynikiem jego pamięci i interpretacji. Na obrazie paleta barw została ograniczona do ciemnych, ziemistych tonów, a jedynym świetlistym elementem zdaje się widoczne pomiędzy drzewami niebo, kontrastujące z czerwienią sukni kobiety siedzącej na trawie. Eleszkiewicz, pozostając nieco na uboczu artystycznej bohemy paryskiej, stworzył swój własny, indywidualny styl, który w sposobie operowania plamą barwną zbliża go do ekspresjonistów, a pewna nastrojowość i tajemniczość niektórych tematów umieszcza go wśród szeroko zakrojonego kręgu surrealistów. Niewątpliwy wpływ na jego twórczość miała także nauka w warsztacie witrażowniczym Jeana Gaudina. To właśnie stamtąd artysta zaczerpnął silne czarne kontury, poprzez które nadawał kształt swoim malarskim kompozycjom. Ten sam sposób konturowania, jednak bardziej subtelny niż ten widoczny na witrażach, można zaobserwować w „Śniadaniu na trawie”, gdzie silna czarna kreska nadaje miejscami kształt postaciom czy drzewom, wyodrębniając je z barwnej plamy koloru.