Sławomir Elsner jako wszechstronny artysta spełnia się głównie w malarstwie i fotografii, które nieustannie przenikają się w jego twórczości. Sztuka artysty jest zakorzeniona w estetyce przestrzeni publicznej, codziennych wydarzeń, języka reklamy, prasy i szeroko pojętych mass mediów. Wzorując się na fotografiach, tworzy obrazy, które można określić jako malarskie i dokumentalne. Obok prozaicznych scen codziennego życia z techniczną doskonałością odtwarza na płótnach ważne wydarzenia polityczne, a także sceny wojenne czy inne obrazy grozy. Elsner nie wybiera, nie selekcjonuje. „Dziś wszystko jest estetyczne”, zdaje się komunikować artysta. W jego dziełach można odnaleźć reminiscencje XX-wiecznego fotorealizmu, pop-artu, dokonań Gerharda Richtera czy postawy Andy’ego Warhola. Cykl „Panorama” stanowi malarską transkrypcję prasowych zdjęć i reklam pochodzących ze śląskiego tygodnika z 1976 o tym samym tytule, który artysta otrzymał w prezencie na swoje 30. urodziny. Poszczególne płótna nie przystają do siebie tematycznie. Jedynym, co je łączy, jest wspólne źródło – popularne czasopismo. Elsner starannie odtworzył na płótnie charakterystyczną kolorystykę i strukturę papieru, a nawet niedoskonałości druku prasy połowy lat 70. Prezentowana w katalogu „Panorama 103” przedstawia moment obchodów Igrzysk Olimpijskich w Paryżu 1900. Wydarzenie, z uwagi na wszechobecny chaos i szereg kontrowersji, okrzyknięto najgorszymi igrzyskami w historii. Obraz z jednej strony przedstawia dzielnie zmierzającego do mety biegacza, z drugiej zaś – również w ramach olimpijskiej konkurencji – strzelca celującego do żywych gołębi! Poprzez skupienie na estetycznych i poetyckich walorach zdjęcia, w malarskim przełożeniu zatraca ono swój emocjonalny ładunek, a co za tym idzie – pierwotny sens. Elsner zwraca uwagę na estetyzujące skłonności i konwencjonalność naszego spojrzenia. W przewrotny sposób obnaża ogólną znieczulicę, do jakiej prowadzi masowa cyrkulacja obrazów i natłok informacji.