„Każdy obraz składa się z dwóch elementów: formy i treści. Doszedłem do wniosku, że tym, co w sztuce najbardziej się starzeje, jest forma. W 1990 roku namalowałem obraz ‘rzeczy już w sztuce wykonane do 1990 w %’. Nie był ironiczny, naprawdę uważam, że dużo w sztuce już wymyślono. Co mi pozostaje? Coś powiedzieć od siebie, o moich myślach, mojej seksualności, moich marzeniach. Powstanie jakby zapis mojego życia. Kiedyś ktoś będzie mógł datami posprawdzać, co wtedy robiłem, i to mu się zgodzi. Nawet nie boję się, że te obrazy będą miały odrobinę publicystyki. Bo jeśli się zestarzeją pod względem formy, to przynajmniej ktoś będzie mógł się z nich czegoś dowiedzieć o naszych czasach”. Paweł Susid