Jeden z najbardziej niepokojących, a zarazem obiecujących artystów nurtu urban artu na rynku sztuki współczesnej. Zajmuje się szeroko pojętym malarstwem, net artem, realizuje instalacje video oraz fotografuje. Street artem zajmuje się od ponad 10 lat. Z początku jego sztuka wywołuje brak zaufania. W swojej twórczości Pikaso stosuje prosty arsenał ekspresjonistycznych środków, używany bez umiaru i samokontroli. Naiwność tych środków stanowi o sile takiego malarstwa. Dobrze zrozumiana i świadomie wykorzystana prymitywność bywa strategią wielu najlepszych twórców. W tym kontekście uliczny pseudonim Michała Linow przestaje wydawać się tylko kpiną z muzealnego fetyszu. Jego malarstwo to szczególny przykład artystycznej ewolucji - zamiast wyrosnąć z określonej maniery, nabrał do niej dystansu - zaczął używać jej z coraz większą premedytacją. Jego zasada działania to negacja znaczenia i niszczenie formy. Uliczny kontekst jego prac dopisuje dodatkowe znaczenia. Wykorzystuje on przestrzenie ubogie, zdegradowane, takie, gdzie zagnieżdżenie surowych wrzutów wydaje się naturalne. Artysta jest w tym procesie jak najbardziej świadomy i szczęśliwie unika estetyzacji oraz nadmiaru kulturowo-artystycznego balastu.