Prezentowany w katalogu obraz Wróżby zdecydowanie wyróżnia się na tle prac Kaspra Żelechowskiego dostępnych na rynku. Malarz znany z portretów, aktów, typów ludowych i sielankowych przedstawień z codziennego życia wsi zabarwionych nutą sentymentalizmu, tworzył również dzieła mocno osadzone w sztuce fin-de-siècle-u. Oferowany obraz, powstały w 1897, przedstawia scenę wróżenia z kart. Dwie kobiety siedzą przy stole przykrytym białym obrusem zdobionym na skraju kwiatami, w ciemnym pomieszczeniu oświetlonym jedynie jedną świecą. Światło świecy nadaje całości niemal symboliczny charakter. Ciepłe refleksy i kontrast między półmrokiem a oświetlonymi twarzami tworzą nastrój bliskości, a jednocześnie podkreślają aurę tajemnicy. Koniec XIX wieku w polskiej kulturze to czas zainteresowania ezoteryką, magią, folklorem, a zarazem intymnymi, kameralnymi scenami z życia mieszczańskiego czy artystycznej bohemy. Żelechowski, bliski środowisku młodopolskich artystów Krakowa, czerpał inspirację z atmosfery kawiarnianej, towarzyskiej, ale też z fascynacji nastrojowością i psychologią postaci. Dzieło doskonale wpisuje się w atmosferę polskiego fin-de-siècle’u, która charakteryzowała się połączeniem młodopolskiej nastrojowości i poszukiwaniem tematów z pogranicza realizmu i symbolizmu. Kacper (Kasper) Żelechowski urodził się w 1863 w Kleczy Dolnej, małopolskiej wsi. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1879–1888, a następnie 1893–94 pod kierunkiem Jana Matejki. Swój warsztat artystyczny doskonalił w Monachium w pracowni Karla Rauppa (1888–1890). Już w młodym wieku Żelechowski związał się z krakowskim środowiskiem artystyczno-literackim. Był jednym ze współtwórców kabaretu „Zielony Balonik” oraz aktywnym uczestnikiem lokalnych wystaw i stowarzyszeń plastycznych. W latach 90. XIX w. prowadził zakład fotograficzny w Krakowie przy ul. Podwale 14, specjalizując się w portretach. Umiejętność obserwacji i uchwycenia charakteru modela przeszła następnie do jego malarstwa. W 1895 Żelechowski był współautorem monumentalnej Panoramy Tatr, eksponowanej później w Warszawie. Jego obraz „Wywłaszczenie” zostało nagrodzone w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych i zdobyło medal na Wystawie Powszechnej w Paryżu. W latach późniejszych artysta brał udział w ekspozycjach Związku Artystów Plastyków, wystawach krakowskich i lokalnych oraz prezentacjach twórczości legionowej. W 1937 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi artystyczne.