„Obraz może by przecież zaskoczeniem, niespodzianką, ukazując inne, nieprzewidywalne aspekty rzeczywistości poprzez pryzmat osobowości artysty, Nie powinien nudzić, bo to w sztuce śmiertelny grzech. Ja chcę sobie wytłumaczyć na płótnie to co mnie otacza - na swój sposób. W tym sensie maluje wciąż ten sam obraz rozpisuję na wiele obrazów. Chcę ukazać moją wewnętrzną prawdę, w której odbija się świat zewnętrzny. Nie maluję dla żadnej artystycznej doktryny teoretycznej. Formułę znajduję poszukując sposobu wyrażania moich przeżyć, stanów emocjonalnych”. – J. Szancenbach J. Skrobot, Artysta ludzkich potrzeb, myśli i nadziei. Barwy życia i sztuki Jana Szancenbacha, [w:] Jan Szancenbach Jr, Kraków, 2008, s. 19.