„Dla malarstwa polskiego wszystko co dotyczyło konia (wszystkie treści narastające wokół tego słowa z czasem wielowarstwowo, nadające mu różnorodny sen, wieloznaczny sens, zwłaszcza w czasach niewoli) miało znaczenie większe niż można by przypuszczać. Bowiem nie tylko zwierzę to przez setki lat było nieodzownie potrzebne człowiekowi, ale przedstawienie konia w sztuce pozwalało porozumiewać się w sposób nieuchwytny dla nie wtajemniczonych, językiem przenośni, symboli i patriotycznych aluzji”. Halina Cękalska-Zborowska, Koń malowany, Warszawa 1981, s. 5