Prezentowany relief jest szczególnym dziełem Henryka Stażewskiego o niezwykle bogatej, międzynarodowej historii wystawienniczej, obejmującej najważniejsze ośrodki takie jak Paryż i Centre Georges Pompidou. „Relief nr 27” wyznacza ważny etap twórczości artysty w połowie lat 70. XX wieku wraz ze swoją charakterystyczną, oszczędną w środkach formą oraz redukcjonistyczną kompozycją opartą na czarnej linii i białym tle. W 1974 Henryk Stażewski pisał: „Doszukam się tego, co NAJPROSTSZE, OGÓLNE, POWSZECHNE, znajdę sztukę wysublimowaną. Nie doprowadzi mnie to do chaosu, muszę dostrzec to, co w jednym człowieku współistnieje i będzie to przenikalnością kierunków w sztuce. Wszystkie kierunki są obok siebie. Sztuka jest sumą jej najwyższych osiągnięć i odkryć. Stworzę fikcję widzianą oczami, ale wyrażającą coś głębszego, czego nie można widzieć – wewnętrzne i ukryte – czego mechanicznym przekaźnikiem jest dzieło sztuki. Będzie w tym interwencja myśli, która rozpada się na świadomość i podświadomość” (Henryk Stażewski, cyt. za: Henryk Stażewski 1984-1988. W setną rocznicę urodzin, [red.] Janina Ładnowska, katalog wystawy, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 1995, s. 91-92).