ANONIMA GROUP – W KONTRZE DO KOMERCJALIZACJI SZTUKI Hewitt swoją postawę artystyczną ukształtował w czasie studiów na Carnegie Institute of Technology w Pittsburgu w latach 1945-58. Edukacja ta podejmowana w duchu Bauhausu pozwoliła Hewittowi opanować do perfekcji posługiwanie się szerokim zakresem materiałów oraz technik. Jednocześnie, na zajęciach związanych z drukiem oraz technikami powielania, dzielił szkolną ławkę z Edwinem Mieczkowskim. Obu artystów łączyła pasja do rysunku oraz wielogodzinne dyskusje wokół sztuki oraz techniki, które doprowadziły ich do Cleveland Institute of Art, jednego z najważniejszych ośrodków op-artu, gdzie Hewitt prowadził działalność dydaktyczną w 1964. Okres ten, przypadający również na czas powstania prezentowanej pracy, był szczególnie znamienny dla postawy artysty, który również doktoryzował się w estetyce oraz psychologii percepcji na Cave Western Reserve University. Pod koniec lat 60. Hewitt kontynuował naukę w Oberlin Collage, gdzie poznał Ernsta Benkerta. To właśnie z nim oraz Edwinem Mieczkowskim założyli kolektyw „Anonima Group”. Na powstanie teoretycznych podstaw grupy wpłynęły liczne publikacje artysty, bazujących na postawie historyka sztuki Charlesa Parkhusta oraz jego teorii kolorów, opierającej się na ich estetycznym i technicznym oddziaływaniu. Założenia oraz teoretyczny dorobek „Anonima Group” inspirowały kolejne pokolenia twórców do podejmowania kolaboracyjnych działań, stojących w opozycji wobec postępującej popularyzacji oraz komercjalizacji świata sztuki. Dla Hewitta sztuka była łącznikiem i wspólnym ogniwem pomiędzy zamysłem a bezpośrednim doświadczeniem. Dzieła mogą łączyć także percepcję z pojęciem, stając się tym samym częścią nauk empirycznych, stawiających pytania o możliwe konceptualne systemy, pozostające w relacji z naszym doświadczeniem. Pełnym odzwierciedleniem jego postawy artystycznej jest prezentowana praca „Sheeler’s Facade”, gdzie odpowiednie zestawienia figur geometrycznych tworzą intrygującą iluzję przestrzenności. Na początku lat 70. Hewitt przeniósł się do Vermont, gdzie wykładał na tamtejszym uniwersytecie do 1992. W tym samym roku, trzy miesiące po śmierci artysty, odbyła się monumentalna retrospektywna wystawa jego prac w Robert Hull Fleming Museum w Vermont. Dzieła Hewitta znajdują się w zbiorach m.in. Cleveland Museum of Art, w Museum of Modern Art w Caracas i Muzeum Sztuki w Łodzi.