„Sztuka powstaje z życia, życie prowadzi do sztuki. Nie da się jej oddzielić od egzystencji artysty. Wszystko, co tworzymy, bierze się z naszej głowy: z wyobraźni, przeżycia, traumy, snu, marzenia. Nasza głowa to pojemnik, raczej przestrzeń niż czas, w której koegzystują ze sobą i mieszają się wszystkie czasy. Nie lubię więc podziałów na fotografię, malarstwo, instalacje, narracje. Uprawiam to wszystko, starając się podkreślić płynność gatunków”. Ewa Kuryluk