Ed Mieczkowski stworzył „Iso Rung No. 7” w wieku 36 lat, osiem lat po ukończeniu studiów w Cleveland Institute of Art, z którym związał się następnie w roli wykładowcy akademickiego do 1998. Był uznawany za jednego z liderów malarstwa techniką „hard-edge”, intensywnie podejmowanego u szczytu rozwoju abstrakcji geometrycznej w latach 50. i 60. w Stanach Zjednoczonych oraz w Europie. Jego postawa twórcza była ściśle związana z wnikliwym studiowaniem możliwości percepcyjnych ludzkiego oka i umysłu. Oponował równolegle rozwijającemu się w Ameryce ekspresjonizmowi abstrakcyjnemu, który krytykował za nadmierną fiksację na ego oraz przelewanie na płótno osobistych odczuć i wrażeń. Miecznikowski był współzałożycielem grupy Anonima, w której razem z Francisem Hewittem i Ernstem Benkertem od 1960 rozwijał swoje artystyczne założenia. Trzej młodzi mężczyźni spotkali się Carneige Institute of Technology i Oberlin College, a połączył ich pogląd, że najlepszym narzędziem artysty jest linijka i kompas. Jak czytamy w statusie grupy: „Anonima oznacza anonimowość dla swoich członków w odniesieniu do świata. Anonimowość nie jest koniecznie cnotą samą w sobie, idealnym stanem do osiągnięcia. Jest podstawą każdej grupy, która ceni rezultaty współpracy bardziej niż indywidualne wyróżnienie współpracowników. Anonima ma jako cel w świecie niweczenie wszelkich prób dezorientacji, błędnego przedstawienia lub błędnej interpretacji jej działań. Anonima oznacza zatem nie dla galerii komercyjnych, biennale, konkursów, nagród, komisji, rozgłosu w mediach masowych, krytyków i architektów. Stawką jest wolność tworzenia dzieła, wystawiania go, w dowolnej formie i kiedykolwiek wydaje się to konieczne, lub po prostu wstrzymania go, podążając za rytmem artysty i rozwojem jego dzieła, a nie rynkiem któregokolwiek z jego subtelniejszych rozszerzeń” (Źródło: https://anonimagroup.org/, dostęp: 30.08.2024). Jak pisał sam artysta „Od samego początku byliśmy bardzo świadomi bycia w opozycji do tego, co działo się wówczas w świecie sztuki, w szczególności do ekspresjonizmu abstrakcyjnego. Odrzuciliśmy kult indywidualnego i emocjonalnego ekspresjonizmu. Zwykliśmy mawiać, że chcemy poezji w naszym życiu i porządku w naszej pracy. Geometryczne formy były ważnym aspektem w drodze do celu, do którego zmierzaliśmy. Są one łatwo identyfikowalne i mogą być powtarzalne w celu tworzenia struktur, siatek i seryjnych porządków. Oferowały nam klarowność formy. Więc na samym początku zgodziliśmy się używać w naszej pracy form geometrycznych i precyzyjnych krawędzi”. Skrót „Iso”, użyty w tytule obrazu, wywodzi się od International Organization for Standardization – Międzynarodowej Organizacji Standaryzacji i nawiązuje do zasad, które obowiązywały w grupie Anonima.