Ludwik Kiczura ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych we Wrocławiu w pracowni profesora Stanisława Dawskiego w 1960 roku. Po obronie dyplomu zatrudniony został w macierzystej uczelni na stanowisku dydaktycznym i przez ponad 50 lat jako wykładowca i czynny projektant współtworzył zjawisko określane mianem „wrocławskiej szkoły szkła”. Zajmował się formami użytkowymi oraz unikatowymi. Jego twórczość nieustannie ewoluowała. Przeszedł drogę typową dla większości wrocławskich twórców szkła – od projektowania prostych, zgeometryzowanych naczyń, po prace, w których szklaną masę traktuje jako materiał rzeźbiarski.