Maurycy Gomulicki w swojej twórczości często przekracza granicę pomiędzy kulturą wysoką oraz niską. Poprzez przeniesienie elementów w inne obszary kultury artysta stara się nadać im nowy sens oraz znaczenie. Jednym z coraz częstszych obszarów działań artysty jest przestrzeń publiczna. Gomulicki realizuje w niej zarówno efemeryczne projekty jak i obiekty stałe. Obok instalacji takich jak „Perła” przy Domu Pracy Twórczej nad jeziorem Wigry z 2009 roku, o której, mówił, że jest zarazem zmysłowa i dziewicza, łącząca w sobie wyrafinowanie i prostotę, próżność i glorię, według jego projektów w przestrzeni polskich miast stanęło kilka realizacji. W 2010 roku na rynku w Poznaniu Gomulicki wzniósł różowy „Obelisk” mający być erotycznym kontr-akcentem dla późnośredniowiecznego pręgierza. W 2012 roku zaprojektowany przez niego dwunastometrowy „Totem” zainaugurował otwarcie galerii sztuki na Festiwalu Open’er w Gdyni. Z 2014 roku pochodzi „Ślizg” – monumentalny węgorz nad Wisłą w Warszawie. Podobnych realizacji Gomulicki w przestrzeni publicznej ma znacznie więcej. Specyficzną odmianą sztuki publicznej Gomulickiego są neony. Artysta przyznaje, że ma ogromną słabość do filigranowych wzorów rysowanych intensywnym, soczystym w swym kolorze, światłem. Neony Gomulickiego odwołują się w nich do ikonosfery miast PRL-u. Podobnie jak peerelowskie reklamy świetlne – niczego nie reklamują. Do najbardziej znanych tego typu prac należy „Światłotrysk” z 2009 roku zrealizowany na Kępie Potockiej. To monumentalna, siedemnastometrowa szklanka z różowymi bąbelkami, która w zamyśle autora ma po prostu wyrażać radość życia. Gomulicki jest również autorem neonu „Syrenka” dla Muzeum Warszawy, neonu przedstawiającego statki dalekomorskie przygotowanego na wystawę „Gdynia – Tel Aviv” w Muzeum POLIN czy główce Japonki dla jednej z warszawskich restauracji. Prezentowana w katalogu „Kometa” z 2018 roku pokazana została po raz pierwszy na wystawie „Wszystko widzę jako sztukę” w warszawskiej Zachęcie. W tym samym roku razem z innymi neonowymi piktogramami zaprezentowana została w Willi Biała na Saskiej Kępie.