Bogdan Stefanów to artysta, którego twórczość była głęboko osadzona w poszukiwaniach egzystencjalnych, a także w kontemplacji czasu, miłości i przemijania. W swojej malarskiej praktyce nie ograniczał się do literalnego przedstawiania rzeczywistości, lecz starał się uchwycić jej subtelne, niematerialne aspekty. Krajobraz erotyczny to jedno z jego najbardziej osobistych dzieł, w którym artysta ukazuje nieobecność – poprzez zarys ciała kobiety wyrażony w piasku lub tkaninie buduje przestrzeń intymności, której brak fizycznej obecności staje się centralnym punktem obrazu. W tej pracy, jak w wielu innych, Stefanów czerpał inspirację z lokalnego krajobrazu warmińskiego, gdzie otaczający świat przyrody i elementy związane z naturą zyskiwały wymiar symboliczny. Artysta traktował swoje malarstwo jako próbę uchwycenia wizji atakujących wyobraźnię. Jego obrazy były odbiciem jego osobistego istnienia w kontekście przemijania i emocjonalnych poszukiwań. Właśnie w „Krajobrazie erotycznym” widoczna jest jego zdolność do wyrażania emocji przez formę, przestrzeń i subtelne detale, tworząc dzieło pełne melancholii i refleksji nad kruchością życia.