Miniaturowe lalki, stworzone przez Pawła Althamera i jego żonę Monikę, powstały we wczesnym okresie twórczości artysty w latach 90. XX wieku. Oprócz Klauna pojawiły się wśród nich m.in. postacie biznesmena, hipstera czy też kobiety. Szczególnie pociągająca jest w nich dbałość o detal oraz staranne wykończenie. Traktowane od początku jako obiekt artystyczny lalki Althamerów trafiały zarówno na półki sklepów z pamiątkami i zabawkami, jak i później polskich kolekcji muzealnych. Miniaturowe modele rzeczywistości pojawiły się w twórczości artysty również w postaci makiet przypominających domki dla lalek. Jedną z nich był model Fundacji Galerii Foksal wraz z jej pracownikami. Lalki Althamera są również przykładem kolektywnego działania, które artysta konsekwentnie podejmował w swojej dalszej twórczości. Kluczowym elementem jego praktyki jest współpraca, którą podejmuje, współtworząc razem z rodziną, sąsiadami, a także ze zmarginalizowanymi członkami społeczeństwa. Rzeźby noszące ślady kooperacyjnego procesu artysta nazywa totemami. Istotniejsze od finalnego efektu jest dla Althamera zaproszenie innych do kreatywnego doświadczania.