„Matka była malarką z wykształcenia, uczennicą Olgi Boznańskiej w Paryżu. Od mego urodzenia nie uprawiała tego zawodu, ale w domu tradycja była. Ojciec lekarz interesował się sztuką, jeszcze grubo przed wojną prowadził mnie każdej niedzieli do Pałacu Sztuki na wystawy. Dokładnie pamiętam: był ok 1933, poszliśmy wspólnie z ojcem na wystawę obrazów Adama Chmielowskiego. Przypominam je sobie do tego stopnia, że widzę nawet dziś, na której ścianie jaki obraz wisiał. […] W kolejnych latach wybrałem drogę artystyczną, jednak w roku 1942 zamknięto szkołę, bo władze niemieckie podejrzewały profesorów o współpracę z Armią Krajową. Ale my, młodzi trzymaliśmy się nadal w takich grupach samokształceniowych. Osobiście przyjaźniłem się bardzo z późniejszym znakomitym scenografem Andrzejem Cybulskim, z Bolkiem Kamykowskim – scenografem filmowym i z Wojtkiem Hasem, reżyserem. Po tak zwanym wyzwoleniu przyszedłem na ASP, żeby zdać egzamin”. – J. Szancenbach B. Ziembicka, Opanowanie żywiołu, [w:] Jan Szancenbach Jr, Kraków, 2008, s. 23.