W latach 60. XX wieku na forum prestiżowego lozańskiego Biennale polscy twórcy zmienili kierunek poszukiwań w obrębie tkaniny unikatowej. Sprawili, że dziedzina ta stała się platformą nowatorskich rozwiązań i, co ważne, została przyjęta w poczet sztuk wyzwolonych, wpisując się w szerokie spektrum współczesnych form wypowiedzi artystycznej. Choć rewolucjoniści wywodzili się ze środowiska warszawskiej akademii, to właśnie wybitni łódzcy twórcy ugruntowali sławę polskiej szkoły tkaniny. Prezentowany gobelin autorstwa Andrzeja Rajcha pochodzi z najsłynniejszego cyklu artysty zatytułowanego „Gracje” i lokuje się między medium rzeźby a malarstwa inspirowanego abstrakcją geometryczną oraz eksperymentami op-artu oscylującymi wokół zagadnień ludzkiej percepcji i podatności oka na złudzenia optyczne. Szczególnie interesującą jest technika wykorzystywana przez artystę, który tkaninę pokrytą czarno-białymi pasami rzucał na płaszczyznę i modelował. Następnie tworzył fotografię zmiętej materii i ponownie przenosił jej wizerunek na tkackie tworzywo. Finalny efekt tworzył iluzję trójwymiarowości, realnych i namacalnych sfałdowań oraz wybrzuszeń. Tytuł nadany serii współgra z miękkością kształtów uzyskanych w jego unikalnych częściach. Jak pisała Małgorzata Wróblewska Markiewicz: „Ekspresyjna kompozycja o wyraziście graficznym obrazowaniu atakowała kontrastowym rysunkiem czerni i bieli. Pasma biegnących równolegle prążków opisywały płaszczyznę i formowaną na jej tle iluzoryczną bryłę. Wrażenie trójwymiarowości podbijały cieniowania wykonane szarościami. Przestrzeń, poszukiwana i penetrowana w strukturach tkackich zastąpiona została perfekcyjną ułudą, niepokojącym trompe d’oeil o dwuznacznej, wobec sugerowanej tytułem, treści”. Dosyć nietypowy wybór medium, jakim jest tkactwo, które częściej konotowane jest z tradycyjnym kobiecym zajęciem, udowadnia, że artysta podejmuje nie tylko dialog z formalnymi rozwiązaniami w obrębie zapomnianej techniki gobelinu, lecz także czyni go prawdziwie pojemnym nośnikiem podważającym dystynkcje między sztukami pięknymi a użytkowymi. Andrzej Rajch ukończył obecną Akademię Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi, gdzie uzyskał dyplom na Wydziale Projektowania Ubioru i Tkaniny. W roku ukończenia studiów, w 1973, rozpoczął pracę w Pracowni Projektowania Tkaniny Odzieżowej kierowanej przez Bolesława Tomaszkiewicza. Dodatkowo w 1974 ukończył Wydział Grafiki PWSSP w pracowni Stanisława Fijałkowskiego. Przez wiele lat był wieloletnim pracownikiem łódzkiej uczelni, gdzie prowadził m.in. Pracownię Tkaniny Eksperymentalnej.