Pałac Staszica wzniesiono dzięki staraniom Stanisława Staszica według projektu Antonia Corazziego dla Królewskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Został przebudowany w latach 1892 – 1893, rewaloryzowany w latach 1924 – 1926 według projektu Mariana Lalewicza. Pałac zniszczono w 1944 roku. Odbudowany w latach 1947 – 1950 przez Piotra Biegańskiego. Obecnie w budynku mieści się siedziba Polskiej Akademii Nauk. Pomnik widoczny na pracy Wąsowicza to Chrystus sprzed bazyliki Świętego Krzyża. Podczas powstania warszawskiego hitlerowcy doprowadzili do wybuchu świątyni. Zniszczono jej fasadę i uszkodzono rzeźbę. Tak te wydarzenie opisuje Ślusarczyk: „We wrześniu 1944 wskutek detonacji Goliatów brązowa figura Chrystusa upadła na bruk ulicy, ręką wskazując na napis na cokole: Sursum Corda”. Po upadku powstania Niemcy wywieźli rzeźbę do huty na Dolny Śląsk w celu przetopienia. Wiosną 1945 roku została wraz z pomnikiem Kopernika odnaleziona na złomowisku odlewni w Hajdukach Niskich, a następnie w lipcu odesłana do Warszawy. Odzyskaną rzeźbę ustawiono na pierwotnym miejscu gdzie stoi do dziś.