„Zawsze kłuły mnie drobne rzeczy: zestawienie kolorów, kiedy wrzucam brudy do pralki, banknoty w kiosku na kolorowych tackach. Kiedyś w Madrycie nałogowo chodziłam do muzeów i galerii. Spędzałam tam całe dnie, studiując szczegóły obrazów. Siedzę z Leonem w majowym słońcu, w kwitnącym ogrodzie i wszystko mnie jątrzy. Patrzę, jak jego jasna czupryna prowokuje bladozielony agrest. Włosy mojego dziecka wyczesały całą agrestową grzędę. Czuję się jak w akwarium wypełnionym miodem. Jak dobrze mieć zawsze w zapasie jedno zagruntowane płótno!”. Z katalogu wystawy „Anna Podlewska. Obrazy dziecinnie proste”, Warszawa 2003. Wiek koloryzmu to okazja do tego, aby ponownie spojrzeć na twórczość mistrzów tego nurtu oraz zastanowić się nad tym, jak ewoluowała tradycja malarska, która w kontekście polskiej historii sztuki i kształtowania kolejnych pokoleń artystów wywarła tak silny wpływ. Anna Podlewska-Polit, artystka wywodząca się z pracowni Rajmunda Ziemskiego, dyplom z malarstwa obroniła w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w 1997. Swój język malarski rozwija, stawiając na pierwszym miejscu kolor i światło, ich interakcje, przenikanie i wydobywanie się nawzajem. W przeciwieństwie do bardzo powszechnej postawy buntu wobec kolorystycznych konwencji, zastanych na uczelniach artystycznych, Podlewska-Polit w sposób subtelny i zdeterminowany weszła z nimi w malarską dyskusję, tworząc i konsekwentnie rozwijając przy tym swój indywidualny język. Poprzez swoje obrazy, malowane bez pośpiechu, do których wraca na przestrzeni lat, zaprasza odbiorcę do świata, w którym rzeczy dzieją się powoli, wręcz kontemplacyjnie. Jest to proces tworzenia, który tak niesamowicie uzupełnia, wprowadza równowagę do natychmiastowego i zabieganego współczesnego świata. Według słów Marii Rzepińskiej „ideałem kapistów było to, aby relacje wzajemnych oddziaływań i sąsiedztw barwnych ujrzanych w naturze wyselekcjonować i potrafić przetransponować tak, aby osiągnąć niezachwianą płaszczyznę obrazu. Równie ważne było unikanie dekoracyjności czy stylizacji, przy jednoczesnym zachowaniu spójności i równomiernie rozłożonych ciężarów kolorystycznych kompozycji malarskiej”. Anna Podlewska-Polit poszła o krok dalej, wyabstrahowała kolor i zaproponowała rozwiązanie malarskie, w którym blejtram i płótno stają się składnikami kompozycji, a boki blejtramu są podłożem warstwy malarskiej. To efekt, który można zaobserwować przy bezpośrednim obcowaniu z dziełem. Impastowy brzeg zawiera w sobie ilość farby użytej w pasie kompozycji. Ten manewr artystka zastosowała w obrazie, który został wyróżniony na Bielskiej Jesieni w 2021 oraz pracy prezentowanej w katalogu. Laureatka II nagrody na 6 Ogólnopolskim Przeglądzie Rysunku Studentów Wyższych Uczelni Plastycznych w Katowicach (1993). Stypendystka programu rezydencyjnego International Plein Air „Mark Rothko 2012” w Mark Rothko Art Centre (Łotwa, Daugavpils 2012). Jej prace były prezentowane podczas licznych wystaw indywidualnych oraz zbiorowych od ukończenia studiów, a w ostatnim czasie m.in.: Daugavpils Mark Rothko Art Center Collection Exhibition, Riga Art Space (Łotwa, Ryga 2021); 45. Biennale Malarstwa Bielska Jesień 2021, Galeria Bielska BWA (Bielsko-Biała 2021); No.2 [Untitled]: Rothko Museum Collection, Rothko Museum (Łotwa, Daugavpils 2023). Obrazy artystki znajdują się zarówno w kolekcjach prywatnych polskich, jak i zagranicznych.