„Być albo nie być, to wielkie pytanie. Jeśli w istocie szlachetniejszą rzeczą Znosić pociski zawistnego losu Czy też, stawiwszy czoło morzu nędzy, Przez opór wybrnąć z niego? - Umrzeć - zasnąć - I na tym koniec. - Gdybyśmy wiedzieli, Że raz zasnąwszy, zakończym na zawsze Boleść serca i owe tysięczne Właściwe naszej naturze wstrząśnienia, Kres taki byłby celem na tej ziemi Najpożądańszym. Umrzeć - zasnąć. - Zasnąć !”. William Shakespeare, Hamlet, tłum. Józef Paszkowski, Warszawa 1973, s. 71 (Akt III, scena I)