Doprawdy niewiele informacji zachowało się do dziś o Jeremim Kubickim, obiecującym malarzu warszawskim, który zmarł w wielu zaledwie dwudziestu siedmiu lat, będąc dopiero u progu artystycznej kariery. Podczas swojego krótkiego życia twórca namalował stosunkowo mało obrazów, toteż wszystkie jego dzieła pojawiające się na rynku sztuki budzą powszechne zainteresowanie. Dotrwał szczęśliwie do naszych czasów niewielki portrecik Kubickiego, namalowany przez jego kolegę po fachu, Bolesława Cybisa. Portret powstał tuż przed śmiercią młodzieńca i jest dzisiaj, jak się wydaje, jedynym, znanym nam wizerunkiem artysty. Kubicki dobrze znał się z Cybisem, jak i z innymi „łukaszowcami”. W 1935 wstąpił w szeregi „Bractwa św. Łukasza”, któremu przewodził mentor warszawskich adeptów sztuki, profesor Tadeusz Pruszkowski. Prusz, jak go często nazywano, zaszczepiał w swoich podopiecznych miłość do tradycji malarstwa. Uczył ich także solidnego warsztatu, który był podstawą studiów w jego pracowni. Kubicki pod jego wpływem wypracował własny, indywidualny styl, który jak na jego młody wiek zdaje się bardzo dojrzały i przemyślany. W jego pracach odnaleźć można inspiracje sztuką niderlandzką, szczególnie obrazami Pietera Bruegela. Kubicki na swoich kompozycjach, podobnie jak on, umieszczał liczne postaci tworzące barwne korowody i grupy. Nie była mu obca również sztuka włoskiego quattrocenta. Sądząc po wykorzystywanych przez niego formach, znał dobrze obrazy mistrzów z północy Italii, prace Pisanella czy Vittore Carpaccio. W prezentowanym widoku portowym doszukać się można jeszcze i innych wpływów. Kompozycja bowiem jawnie nawiązuje do wedut mistrza francuskiego baroku klasycyzującego, Claude Lorraina. Kubicki zastosował tutaj analogiczną dyspozycję przestrzeni, co Francuz w swoim pejzażu zatytułowanym „Port morski z zaokrętowaniem królowej Saby” (1648, National Gallery w Londynie). Owa marina flankowana jest przez monumentalne budowle. Tuż na nabrzeżu krząta się spora gromadka ludzi. W oddali natomiast widać odpływający właśnie żaglowiec. Zdecydowanie jest to wizja wykreowana w umyśle artysty, a nie przedstawienie konkretnego, realnego widoku miasta.