„Z takiego zrozumienia tkaniny wynikają metody mojej pracy – komponuję, farbuję i tkam sama. Projektuję jedynie ogólny zarys kompozycji, mając jednocześnie w ‘myśli’ obraz gotowej pracy. Dopiero w trakcie tkania (najczęściej na ramie) opracowuję szczegóły, rozgrywam kolor, dobieram odpowiednie techniki i faktury, wykorzystuję różnice między tworzywami (wełna, sizal, nylon, bawełna). Jest to według mnie najprzyjemniejszy i dający najwięcej satysfakcji etap pracy twórczej, pozwalający na znalezienie swego własnego, indywidualnego wyrazu artystycznego”. Krystyna Czarnocka, fragment wstępu do wystawy indywidualnej, Galeria MDM, listopad 1982