Biennale di Venezia 2022

W dniach 23 kwietnia – 27 listopada 2022 odbywa się 59. Międzynarodowa Wystawa Sztuki — La Biennale di Venezia. Tegorocznym tematem przewodnim Biennale Sztuki jest “Mleko snów”. Kuratorką wydarzenia po raz pierwszy w historii jest Włoszka – Cecilia Alemani, która zadeklarowała:

„Jako pierwsza włoszka zajmująca to stanowisko, zamierzam oddać głos artystom w celu stworzenia unikatowych projektów odzwierciedlających ich wizje i nasze społeczeństwo”.

Międzynarodowa Wystawa Sztuki — La Biennale di Venezia należy do najbardziej prestiżowych wydarzeń artystycznych na świecie. Wystawa organizowana jest co dwa lata, począwszy od 1895. Polska uczestniczy w niej od 1932.

W czasie trwającej sześć miesięcy wystawy w pawilonach narodowych na terenie ekspozycyjnym biennale (Giardini i Arsenale) oraz w różnych miejscach w Wenecji prezentowane są projekty z całego świata. W 1999 wystawa Katarzyny Kozyry Łaźnia męska w Pawilonie Polskim otrzymała specjalne wyróżnienie.

W tym roku na wystawie nie brakuje rodzimych akcentów.

W Pawilonie Polskim, którego opiekunem jest Zachęta- Narodowa Galeria Sztuki będzie można zobaczyć projekt autorstwa polsko-romskiej artystki Małgorzaty Mirgi-Tas. Wystawa zatytułowana „Przeczarowując świat” (kuratorowana przez Wojciecha Szymańskiego i Joannę Warszę) nawiązuje do tytułu książki Silvii Federici „Re-enchanting the World. Feminism and the Politics of the Commons”. Założeniem projektu Mirgi-Tas jest stworzenie przestrzeni, która umożliwi nawiązanie dialogu i budowanie więzi. “Przeczarowując świat” to 12 wielkoformatowych makatów nawiązujących jednocześnie do wizualnego dziedzictwa sztuki europejskiej jak i polsko-romskiej tożsamości.

Oprócz Polskiego Pawilonu można zobaczyć również m.in prace Anety Grzeszykowskiej, Ewy Kuryluk i Joanny Piotrowskiej.

Aneta Grzeszykowska (ur. 1974) jest artystką multimedialną skupioną przede wszystkim na fotografii. W 1999 roku ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Grafiki.

Grzeszykowska, w swoich pracach, obala stereotypy dotyczące relacji pomiędzy matką, a córką poprzez portretowanie własnej córki w interakcjach z realistyczną silikonową lalką, która ma odwzorowywać artystkę. Dziecko intuicyjne przyjmuje rolę macierzyńską: kąpiąc i karmiąc lalkę, jednocześnie traktując ją jako zabawkę: malując jej twarz i brudząc w ziemi.

Lalka Grzeszykowskiej symbolizuje zerwanie z ograniczeniami przypisanymi ciału i rolom społecznym oraz na nowo odkrywa macierzyństwo poprzez eksplorację samoalienacji.

Wystawa Ewy Kuryluk „Ja, biały Kangór | „I, White Kangaroo” zorganizowana przez Fundację Rodziny Staraków, znalazła się wśród 31 oficjalnych wydarzeń towarzyszących 59. Biennale Sztuki w Wenecji - eventi collaterali.

Ewa Kuryluk (ur. 1946) jest jedną z najważniejszych polskich artystek, znaną na arenie międzynarodowej z ponad 50 wystaw indywidualnych w Europie, USA, Południowej Ameryce, Kanadzie i Japonii. Pionierka awangardowej instalacji tekstylnej, malarka i fotografka, historyczka sztuki, pisarka i poetka. Jej prace znajdują się w licznych kolekcjach publicznych i prywatnych w Europie i USA.

Poza tym można podziwiać naładowane psychologicznie fotografie Joanny Piotrkowskiej, w których próbuje ująć dynamikę rodzinnych relacji, eksplorując intymność, przemoc i kontrolę. Poprzez te frapujące obrazy, Piotrowska kwestionuje konwencjonalny narratyw rodziny i domu.