Ryszard Woźniak w cyklu „Siła powtórzeń, radość tworzenia” zwraca uwagę na fenomen Vincenta van Gogha i współczesnej recepcji jego twórczości. Artysta w swoich dziełach dąży do ograniczenia malarskich środków wyrazu, któremu towarzyszy intensyfikacja znaczenia obrazu jako „pola mentalnego”. Owa postawa czyni Woźniaka głównym obserwatorem strategicznej gry o nieskończonym continuum i jak zauważa sam artysta: „Zgodnie ze wskazaniem Andrzeja Wróblewskiego uważam, że obraz musi działać. W tym celu redukuję dostępne środki, tak by uwolnić się od kokieterii barwy oraz od jej czysto emocjonalnej sfery. Jednocześnie starannie tytułując obrazy, sugeruję możliwe odczytanie form. Dzięki temu większego znaczenia nabierają relacje znaków, słów i symboli, a obraz traci na jednoznaczności, zachęcając widza do zadawania pytania o to, co na obrazie widać?” (Ryszard Woźniak, fragment tekstu autorskiego do wystawy „Pomocnicy – obrazy z lat 1982 – 2021, Galeria SZOKART, Poznań, 19.11-30.12.2022).