Petrus Wandrey był artystą niemieckiego pochodzenia, który mieszkał i tworzył w Hamburgu. Autor fascynował się technologią oraz nauką i wykorzystywał tę pasję w swojej twórczości. Ważnym momentem w jego karierze było wystąpienie pt. „Science and Beyond” w Fordham Univeristy w Nowym Jorku w 1978 roku, kiedy ogłosił powstanie Digitalist Movement. Od tego momentu Wandrey studiował oraz eksperymentował z nieskończonymi możliwościami, jakie daje cyfrowe dzieło sztuki. Według autora cyfrowy język świata wirtualnego cechuje się uniwersalnością i brakuje w nim miejsca na dominację rozpoznawalnych języków oraz elementów narodowych. Ponadto, artysta wierzył, iż jest to pierwszy język globalnie zrozumiały i akceptowalny przez ludzi bez względu na ich pochodzenie czy narodowość. Wśród najważniejszych źródeł inspiracji dla tego nurtu należy wymienić estetykę pierwszych gier komputerowych, które produkowane były przez kultową firmę Atari. Artysta, kiedy pracował nad swoimi rzeźbami, sięgał bezpośrednio do kształtów oraz układów pikseli, a więc elementów obrazu wyświetlanych na ekranie. Wandrey był także zafascynowany posunięciami artystów, którzy tworzyli w nurcie pop-artu, surrealizmu, a także dadaizmu. Artysta w swojej sztuce nawiązywał do high-techu, wykorzystywał wszelkiego rodzaju diody, płyty czy mikro chipy. Oprócz rzeźb tworzył także instalacje, architektoniczne modele, meble, grafiki, biżuterię czy tkaniny. Ponadto był autorem okładek gazet, m.in. dla „Der Spiegel” czy ilustracji dla „TransAtlantik”.