„Programowo założona przedmiotowość i wiara w społeczne oddziaływanie sztuki wpływają na ekspresję mojej twórczości. Nadawanie dominanty i uporządkowanie znaczeń, rzeczy, przedmiotów, idei jest dla mnie równoznaczne z kreowaniem”. Marek Sapetto To właśnie ludzi i przedmioty Marek Sapetto najczęściej obierał za bohaterów swoich płócien. Artysta deklarował, że interesuje go „normalnie fakt” (taki tytuł nosiła nawet jedna z jego wystaw). Najważniejsze było dążenie do tego, aby obraz miał charakter zaangażowany, by komentował współczesny świat, a czasami mówił o nim w sposób wręcz publicystyczny. Sapetto podejmował w swych dziełach tematykę oscylującą wokół codziennej rzeczywistości, którą poddawał zamierzonej deformacji. Wiązało się to nierzadko z pozornie niechlujną warstwą formalną obrazu. Jego ulubionym tematem był człowiek, często sportretowany w zaciszu wnętrza mieszkalnego, otoczony licznymi przedmiotami. W przedstawieniach pozornej prozy życia Sapetto przemycał treści i komentarze związane ze współczesną mu sytuacją społeczną i polityczną. Ważnym środkiem wyrazu artystycznego dla Sapetty stanowił kolor. Artysta przykładał dużą wagę do ekspresyjności barwy. Kolory w swoich kompozycjach nakładał na zasadzie kontrastów, za pomocą płaskich plam barwnych. Pomimo wyboru agresywnej wręcz kolorystyki płótna Sapetty charakteryzują się aurą niedopowiedzenia oraz enigmatyczności. Malarz starał się ukazywać na swych płótnach nieupiększony świat. Pragnął także zwracać uwagę widza na ludzkie przywary oraz małostki. Prezentowane w niniejszym katalogu dzieło „W pracowni” przedstawia mnogość rozmaitych przedmiotów. O ile pędzle i farby nikogo nie zaskakują, to obecność nagiej lalki oraz ludzkiej czaszki już zdecydowanie intrygują widza.