„Prowadzę taką polemikę z obrazem, on mi odpowiada, a ja coś w nim zmieniam, i to jest forma relacji ze samym sobą, prowadzenia jakiegoś dialogu ze sobą… No i właśnie z jednej strony jest tak, że dzieło prowadzi mnie, ale przecież to ja prowadzę dzieło. Więc jak to jest naprawdę?” KRZYSZTOF MĘŻYK Krzysztof Mężyk, wbrew malarskim modom na zajmowanie się publicystyką w sztuce, w swoich obrazach prezentuje przede wszystkim zapis procesu twórczego. Używając kolorów, bawiąc się formą, przenosi na płótno zapisy stanów swojego umysłu. Nakładając je jako kolejne warstwy na tym samym obrazie, tworzy pełne ekspresji abstrakcyjne kompozycje. Kluczem do odczytania malarskiego zamysłu autora są qualia, będące subiektywnymi jakościami związanymi z odczuwaniem zmysłowym. Ten sam obraz czy ta sama muzyka mogą być przez różne osoby postrzegane jako przyjemne lub nieprzyjemne. Dzięki qualiom odczytywanie obrazów Mężyka nie ogranicza się do oglądania kompozycji i plam na powierzchni obrazu, ale staje się wizualną szaradą.