Fabryka Wyrobów Metalowych Posrebrzanych i Pozłacanych Roman Plewkiewicz & Co była filią niemieckiej wytwórni Württembergische Metallwarenfabrik z Geislingen i ostatnim dużym producentem platerów, działającym w Warszawie w 2. połowie XIX wieku. Do roku 1890 w przedsiębiorstwie Plewkiewicza srebrzono i zaopatrywano w stempel firmowy produkty przysyłane z macierzystej firmy. Czyniono starania o uzyskanie zgody na rozpoczęcie własnej produkcji obiektów metalowych i szklanych. W ostatnich latach XIX wieku firma Plewkiewicza stała się jedną z najlepiej prosperujących filii WMF z Geislingen i poważnym konkurentem dla innych warszawskich producentów platerów. W styczniu 1900 roku Plewkiewicz wycofał się z bezpośredniego kierowania wytwórnią, która została przekształcona w spółkę pod nazwą Towarzystwo Akcyjne Fabryki Wyrobów Metalowych Posrebrzanych i Pozłacanych R. Plewkiewicz & S-ka w Warszawie. Przez kolejnych dziesięć lat firma dynamicznie się rozwijała. Powolny regres rozpoczął się w 1911 roku. Fabrykę zamknięto w czasie I wojny światowej. Wznowiono produkcję w 1918 roku. Pomimo przejęcia udziałów niemieckich przez akcjonariuszy polskich w 1921 roku, ponownie wstrzymano produkcję w latach 1925 i 1927. Przedsiębiorstwo od 1930 roku istniało jako Walcownia Metali i Fabryka Wyrobów Platerowanych Roman Plewkiewicz. Pięć lat później zostało wydzierżawione Towarzystwu Akcyjnemu Norblin, B-cia Buch i T. Werner.