W latach 1890-95 Kazimierz Lasocki studiował wwarszawskiej Klasie Rysunkowej u Wojciecha Gersona i Jana Kauzika. Lata 1895-98 spędził w Monachium, kształcąc się na Akademii u Franza Stucka iAntona Ažbego. W latach 1901-04 był asystentem Konrada Krzyżanowskiego w jego prywatnej szkole malarstwa. Od 1934 kierował Sekcją Malarzy Animalistów w Warszawskim Towarzystwie Artystycznym. Wiele podróżował; był m.in. w Turcji, Austrii, Niemczech i Włoszech. Od 1904 przez okres około dziesięciu lat przebywał we Włoszech, przyjeżdżając na dłuższe pobyty do kraju. Malował wówczas portrety, akty, sceny rodzajowe i pejzaże. Od 1907 zaczął malować obrazy z bydłem, co stało się z czasem jego specjalnością. Malarz był zresztą nazywany w epoce „krowim Żmurką”. Obrazy malowane z biegłością i swobodą utrzymane są najczęściej w konwencji realistycznej. W czasie powstania warszawskiego znaczna część jego dorobku uległa zniszczeniu.