Przedsiębiorstwo Braci Buch powstało w Petersburgu w 1809 roku. Było producentem guzików i platerowanych ozdób do munduru. Wspólnicy Agaton Buch i Ludwik Mauss na początku lat 60. XIX wieku wykupili fabrykę Gustawa Hennigera i przenieśli się do Warszawy, gdzie podjęli swą działalność na ul. Żelaznej. Do 1865 roku oba przedsiębiorstwa są wymieniane oddzielnie, mimo że teoretycznie zakład Hennigera już zakończył swą działalność. Na moskiewskiej wystawie w 1872 roku firma Braci Buch została uhonorowana medalem z godłem Cesarstwa Rosyjskiego. Było to najwyższe odznaczenie państwowe, umożliwiające umieszczanie dwugłowego orła carskiego na wyrobach. Warto zaznaczyć, że jakość produktów Braci Buch niczym nie odbiegała od ich warszawskich konkurentów. Fabryka samodzielnie funkcjonowała do 1882 roku, kiedy weszła w skład spółki Norblin i S-ka, z którą prawdopodobnie już wcześniej współpracowała. Niektóre wyroby nadal znakowano „B. BUCH” lub „GEBR. BUCH”. Obok wytwarzania przedmiotów platerowanych w fabryce Braci Buch produkowano blachy i drut z nowego srebra. Przedsiębiorstwo miało sklepy w Warszawie, Petersburgu, Moskwie i Niżnym Nowogrodzie. Zakłady przekształcono w Towarzystwo Akcyjne Fabryk Metalowych Norblin, Bracia Buch i T. Werner w 1893 roku. Na przełomie XIX i XX wieku przedsiębiorstwo rozpoczęło współpracę z niemiecką firmą WMF (Württembergische Metallwarenfabrik z Geislingen), której znak fabryczny pojawił się na produkowanych przedmiotach.