Ulubionym medium Artura Markowicza był pastel – trudna i rzadka technika malarska, która pozwala na uzyskanie niesamowitych efektów barwnych. Doskonałe wyczucie koloru i mistrzowski rysunek prawdopodobnie skłoniły artystę do tworzenia przede wszystkim w tym medium. Zaletą pastelowej techniki jest łatwość podróży z kasetką kredek i możliwość szybkiej rejestracji wybranych przez artystę tematów. Prace olejne stanowią w jego oeuvre grupę znacznie mniej liczną i tym samym w pewien sposób unikatową. Markowicz kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych u Jana Matejki, Leopolda Löfflera, Władysława Łuszczkiewicza czy Floriana Cynka, czyli całej plejady profesorów ówczesnego Krakowa. Kontynuował naukę w Akademii Monachijskiej, a następnie w École des Beaux-Arts, pod kierunkiem Léona Gérôme’a. Po studiach odbywał liczne podróże, m.in. do Jerozolimy, Italii, a następnie także do Belgii i Holandii. Prezentowany w katalogu pejzaż olejny budzi silne skojarzenia właśnie z północą Europy, a swoją stylistyką odwołuje się bezpośrednio do dokonań holenderskich marynistów. Niezwykle uboga wiedza na temat olejnych prac twórcy nie pozwala na precyzyjne zadatowanie owej kompozycji, choć niewątpliwie towarzyszący sygnaturze opis „Paris” może sugerować paryski okres edukacji Markowicza i jego jednoczesne wyjazdy krajoznawcze na północne wybrzeża Francji lub nawet dalej, do Holandii.