„Na płaszczyźnie kwadratu narastają linie, pasma, przebiegi barw. Układają się wertykalnie w symetryczne rytmy, budują kolorystyczne pasaże lub rozbrzmiewają jak potężny akord. Pomalowane drewniane listewki tworzą wielowarstwową i wielobarwną strukturę reliefu. Płaszczyzna nabiera głębi, rozrasta się w przestrzeń. Powoli zaczyna obracać się wokół osi symetrii, formy wirują. I nagle krzyk – a może śpiew – światła, najwyższy diapazon energii. Grawitacja traci swą zniewalającą moc. Unosi nas strumień wibracji”. Ewa Czerwiakowska