Droga twórcza Aleksandra Roszkowskiego prowadziła od instalacji, poprzez malarstwo figuratywne, aż do prac najbardziej dla niego charakterystycznych – bogatych fakturowo, linearnych abstrakcji. Cechy te prezentuje omawiana kompozycja. Falujące, ułożone równolegle linie wypełniają szczelnie powierzchnię płótna. Grubo nałożona farba tworzy wyżłobienia, spod których przebijają się odcienie niebieskiej barwy. Całość sprawia wrażenie dynamicznego ruchu w określonym porządku niczym przypływy i odpływy fal. Chociaż Roszkowski tworzy sztukę abstrakcyjną, punktem wyjścia dla niego pozostaje często świat widzialny i zaobserwowane przez artystę w jego otoczeniu motywy. Inspiracją dla pewnej grupy prac był na przykład zaobserwowany przez niego pejzaż. Ponadto jego obrazy, nawet jeśli nie są daleko przepracowanymi artystycznie widokami krajobrazu, mogą wywoływać skojarzenia z pejzażem: bruzdami zaoranego pola, ciemną materią gleby czy połaciami trawy. Podobnie, jeżeli chodzi o omawiany obraz, którego tytuł jednoznacznie uzasadnia użycie lazurowego odcienia niebieskiego. Dzięki swemu przywiązaniu do malarskiej materii Roszkowski nieustannie eksperymentuje z materiałami bazującymi na naturalnych komponentach, takich jak damara, wosk, mastyks, guma arabska, terpentyna balsamiczna, olej lniany. Wykonane samodzielnie farby i narzędzia pozwalają budowanym przez artystę strukturom zbliżać się do trójwymiarowych rzeźbiarskich faktur przypominających wypukłe reliefy. W najnowszych pracach zanika sprecyzowany, dominujący, geometryczny motyw, który zostaje zastąpiony rozproszonym gradientem i poszukiwaniem kolorystycznych niuansów.