Zygmunt Schreter to malarz pochodzący z Łodzi, gdzie jako nastolatek pomagał w fabryce ojca przy rysowaniu wzorów tkanin. Jego pasją w młodości była gra na skrzypach. Nietypowym etapem edukacji jak na przedstawiciela École de Paris, jest początkowe uczęszczanie artysty na zajęcia malarskie w Berlinie. Nauczycielami Schretera byli Lovis Corinth oraz Martin Brandeburg. Następnie został asystentem w atelier Hermanna Stucka. Aby utrzymać się w niemieckim mieście, pracował w filharmonii oraz teatrze Maxa Reinharda. Już podczas pobytu w Berlinie angażował się w życie artystyczne żydowskiej oraz rosyjskiej emigracji. Debiutował w 1927 w Łodzi. Lata 30. XX wieku są dla niego szczególnym momentem twórczości w związku z kształtowaniem się jego stylu malarskiego, który nawiązywał do koloryzmu oraz ekspresjonizmu. Do Paryża przybył po raz pierwszy w 1932, w tym samym roku jego prace wystawił Salon des Tuileries. Dwa lata później osiadł w Paryżu na stałe. Malował przede wszystkim widoki z francuskiej prowincji.