Przeróżne współprace, jakie Rozwadowski podejmował w zbiorowych przedsięwzięciach artystycznych, dały mu możliwość analizowania skomplikowanych układów kompozycyjnych, a przede wszystkim studiowania sylwetek koni. Dobrą i bezpośrednią lekcją dla artysty stała się również jego przynależność do legionów, z których odszedł w 1916 roku. Wojskowe musztry, sceny z życia dworów, rozpędzone zaprzęgi i studia jeźdźców na koniach stały się tematami w pełni typowymi dla jego twórczości. Jak piszą autorki hasła słownikowego dotyczącego sylwetki malarza: „Obrazy Rozwadowskiego znajdowały się do 1939 w wielu zbiorach prywatnych” (Irena Bal, Urszula Makowska, Rozwadowski Zygmunt, [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966). Malarze, rzeźbiarze, graficy, t. IX, [red.] Małgorzata Biernacka, Warszawa 2013, s. 170). Świadczy to oczywiście o dużej popularności artysty w epoce, której kres położył wybuch II wojny światowej. Jak widać, twórczość Rozwadowskiego była kontynuowana jeszcze w latach wojennych. Obraz prezentowany w katalogu aukcyjnym od lat 40. znajdował się w zbiorach polskiej rodziny profesorskiej we Lwowie, z którym był związany sam artysta. Z tego czasu pochodzą nieliczne prace opatrzone na odwrociach analogicznymi potwierdzeniami autentyczności autora.