„W obszarze moich zainteresowań znajduje się malarstwo oraz film. Bardziej jednak niż techniczne aspekty tych mediów interesuje mnie ich psychoanalityczny potencjał, szczególnie we wczesnym czarno białym kinie autorstwa np. Dorothy Arzner, Mayi Deren czy Shirley Clark. W swojej sztuce, jak i w dziełach, które mnie w jakich sposób poruszają staram się znaleźć odpowiedź na pytanie, które zadała Laura Mulvey w swoim słynnym eseju ‘Przyjemność wzrokowa a kino narracyjne’, jak zmienia się sztuka w momencie, w którym kobieta z obiektu sztuki staje się jej twórczynią, czy szerzej rzecz ujmując jak zmienia się reprezentacja ze względu na to kto patrzy?”. Zofia Nierodzińska