„Trudno policzyć, ile nieprzespanych nocy spędziłem na dyskusjach o sztuce, o prekursorach, o teoriach… Jednakże rosnące wątpliwości o autentycznych wartościach uprawianej sztuki doprowadziły mnie powoli do pewnego znużenia twórczego. Ubóstwo środków wyrazu nie zadawalało mnie. Owa sztucznie wytworzona wyższość twórcy nad odbiorcą wydała mi się absurdalnym wręcz odizolowaniem się od widza. W 1966 w Paryżu rodził się »nowy realizm« i odniosłem wrażenie, że taka kolej rzeczy jest naturalna. W czasie następnych lat nieprzespane noce spędzone na dyskusjach zastąpiłem nieprzespanymi nocami wypełnionymi pracą nad obrazami”. (Andrzej Kowalski, „Siódme niebo” Siudmaka, [w:] Siudmak. Fantastyczny wszechświat, katalog cyklu wystaw retrospektywnych, Wieluń 1998, s. 17).