Teodor Axentowicz przyszedł na świat w Braszowie, urokliwym miasteczku położonym w jednej z malowniczych kotlin Siedmiogrodu. Niespełna trzy lata po jego narodzinach rodzina przeprowadziła się do Lwowa, gdzie dzieciństwo i młodzieńcze lata spędzić miał przyszły artysta. Studia i liczne podróże z nimi związane silnie naznaczyły twórczość malarza związanego w dojrzałym okresie głównie ze środowiskiem krakowskim. Kariera Axentowicza bardzo szybko się rozwinęła. Obracał się on w kręgach tamtejszej Szkoły Sztuk Pięknych przemianowanej w 1900 roku na Akademię. Piastował w niej posady profesora oraz rektora. Był współzałożycielem jednego z najważniejszych ugrupowań okresu Młodej Polski, a mianowicie Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. Wzięty i poważany portrecista, jak także autor scen o charakterze alegoryczno – symbolicznym, podejmował jednak w swoich pracach głównie tematykę ludową. W tym miejscu powrócić należy do wczesnego etapu w życiu artysty, bowiem to właśnie Huculi, ludność zamieszkująca region Karpat Wschodnich, gdzie urodził się Axentowicz, stała się zbiorowym bohaterem jego dzieł. Należy jednak pamiętać, że artysta był w swojej epoce wziętym portrecistą, u którego elita Krakowa zamawiała swoje wizerunki.