Stanisław Appenzeller urodził się w Mentonie, francuskiej miejscowości na Lazurowym Wybrzeżu, tuż przy granicy z Włochami. Jego ojciec, Zygmunt Appenzeller, pochodzący ze Stanisławowa w Galicji, zaś wykształcony we Wiedniu, założył tam niewielkie sanatorium. Matka artysty, Inez Wolff urodziła się natomiast w Argentynie jako córka niemieckiego profesora, pochodzącego z Gniezna. Pomimo wielokulturowej genealogii Stanisław czuł się Polakiem. Na studia został wysłany do Szwajcarii. W obliczu zbliżającej się wojny wstąpił do wojska francuskiego, do szkoły pilotów. W 1919 został przyjęty w stopniu kaprala do Wojska Polskiego. W stolicy niepodległej już Polski podjął naukę w wojskowych szkołach lotniczych. Nie rozwinął jednak kariery lotniczej, choć konspiracyjnie dalej współpracował z wojskiem. W latach dwudziestych poszukiwał dalej swojej drogi. Po niepowodzeniu biznesu z fabryką papierosów, w 1924, rozpoczął studia malarskie na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Z przekazów bliskich mu osób wynika, że wkrótce je porzucił i zaczął uczyć się malarstwa we własnym zakresie. Często podróżował do Niemiec, gdzie studiował dzieła dawnych mistrzów w muzeach i chłonął atmosferę awangardowych kierunków, m.in. niemieckiego ekspresjonizmu. W latach trzydziestych jego kariera artystyczna nabrała rozpędu. Jego obrazy zyskały uznanie. Appenzeller organizował i kuratorował również wystawy polskich artystów, na przykład Muzeum Polski Współczesnej na zamku w Rapperswilu w Szwajcarii. Jego pobyt w Szwajcarii nie tylko związany był z działalnością artystyczno-kulturalną. Artysta sprowadził się do Berna z misją konspiracyjną. Mianowicie pod przykrywką pracy w konsulacie Stanisław Appenzeller ps. „Etienne” podjął się organizacji placówki wywiadowczej działającej na Francję. Nawiązał współpracę z mjr. Szczęsnym Chojnackim, który stał na czele polskiego wywiadu w Szwajcarii. Działał też z terenów południowej Francji, gdzie posiadał prywatną rezydencję w Nicei. Po wojnie pozostał we Francji, przez kilkadziesiąt lat mieszkał miejscowości Seillans w Prowansji. Nadal malował i prowadził bogate życie artystyczno-kulturalne aż do śmierci w 1980. Jego spuścizna została przekazana miejscowemu muzeum.