Roman Solski edukację artystyczną odbył na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie studiował w pracowniach profesora Stanisława Kulona oraz Tadeusz Łodziany, u którego obronił dyplom w 1983. W latach 80. Łodziana był już jednym z najbardziej uznanych polskich rzeźbiarzy o ugruntowanej pozycji artystycznej, a jego sztuka wywarła ogromny wpływ na późniejszą twórczość Solskiego, co widać w tworzonych przez niego formach. Łodziana dążył do unowocześnienia myślenia o rzeźbie i wyraźnie manifestował potrzebę redefinicji pojęcia obiektu artystycznego. Formy, które tworzył, nabierały coraz bardziej abstrakcyjnych cech, jednocześnie pozostając niezwykle harmonijne. „Anne” to ascetyczna forma przyciągająca uwagę prostym, intrygującym kształtem oraz błyszczącą powierzchnią metalu, za pomocą której artyście udało się uzyskać dodatkowe walory światłocieniowe. W centrum artystycznych zainteresowań rzeźbiarza pozostaje kobiecy akt. Zarysów żeńskiej figury można doszukiwać się również w zaprezentowanej formie, w której anatomia została sprowadzona do bliskiego abstrakcji enigmatycznego znaku. Mimo tej innowacyjności rzeźbiarz odwoływał się do tradycyjnych reguł obrazowania, pozostając wierny naturze.