Autora prezentowanej kompozycji i jej głównego bohatera łączyły przynajmniej dwie kwestie. Rajmund Kanelba, podobnie jak Szalom Asz, wywodził się ze środowiska żydowskiego. Obaj zerwali w pewnym momencie z tą społecznością, wkraczając na drogę sztuki, która wymagała od twórców pewnych poświęceń i wejścia na ścieżki zakazane dla ortodoksyjnych Żydów. Kanelba został wziętym i rozpoznawalnym w kręgu École de Paris malarzem, Asz natomiast poświęcił się w pełni pisaniu. Trudno dziś dokładnie sprecyzować datę spotkania artystów. Panowie mieli jednakże ku temu wiele okazji. Dojść mogło do tego w Paryżu, Londynie albo w Stanach Zjednoczonych. Powróćmy jednak jeszcze na moment do postaci samego modela. Ten prozaik, dramaturg i eseista jest autorem licznych dzieł powstających nieprzerwanie od początku XX wieku aż do lat 50. Jego twórczość wielokrotnie budziła w środowisku silne kontrowersje i zyskiwała zarówno zagorzałych entuzjastów, jak i przeciwników. Postać męska pojawia się na obrazach Kanelby zdecydowanie rzadziej niż wizerunki kobiet czy dzieci. Fakt ten czyni zatem prezentowane dzieło wyjątkowym. Artysta wykorzystał w portrecie charakterystyczną dla siebie kolorystykę. Różne odcienie czerwieni w tle łączą się z brązowym ubraniem mężczyzny, tworząc harmonijną całość. Malarz nakłada na siebie kolejne warstwy farby szerokimi pociągnięciami pędzla. Dzięki temu widoczny staje się warsztat twórcy, który obnaża wręcz przed widzem sposób swojej pracy. Owa faktura i kolorystyka znacznie potęgują wyraz oraz ekspresję dzieła. Asz ukazany został w pozycji siedzącej, przy biurku. Przed nim leżą rozłożone kartki papieru oraz okulary. Lekko pochylona głowa i wzrok utkwiony gdzieś poza ramami obrazu pogłębia melancholijną, liryczną atmosferę. Kanelba wnikliwie studiuje duszę portretowanego, malując jej plastyczne odbicie.