„Nikifor malował tylko to, co było ‘godne’ malowania, jednak najbardziej fascynowała go zawsze architektura. Gdy malował konkretną budowlę, uzupełniał ją o takie elementy, których jego zdaniem brakowało, poprawiał otaczającą rzeczywistość. Tworzył też konstrukcje fantastyczne, ogromne, tajemnicze, przypominające wizje surrealistów” (Adam Kowalczewski, Jaśnie Pan Nikifor (fragment), Łódź 2003). Prezentowana praca doskonale obrazuje powyższy cytat. Nikifor na oferowanej akwareli zwieńczył budynek starej pijalni figurą Błogosławiącego Jezusa oraz aniołów, wprowadzając oniryczny nastrój do widoku sanatoryjnej miejscowości.