Nathan Grunsweigh pochodził z wielodzietnej rodziny żydowskiej. Urodził się w 1880 w Krakowie, skąd wraz z matką wyemigrował do Belgii, gdzie rozpoczął edukację artystyczną, ucząc się podstaw malarstwa i rysunku. W 1908 roku w Antwerpii, w siedzibie Beth Ziom (Dom Syjonu), odbyła się wystawa prac Nathana, obejmująca zróżnicowane tematycznie prace z dotychczasowego dorobku młodego malarza. W tym samym roku malarz wyruszył do Paryża. Grunsweigh związał się z Francją na stałe, wraz z żoną i dziećmi zamieszkał w podparyskiej miejscowości, regularnie wystawiając na paryskich Salonach. W okresie międzywojennym jego obrazy poruszały pogodną, lekką tematykę, połączoną z elementami kultury żydowskiej. Artysta malował spokojne sceny przedstawiające rodzinę wspólnie czytającą Torę, czy na pikniku wiejskim o sielankowym, beztroskim charakterze. W dorobku artystycznym Grunsweigha znalazły się także liczne pejzaże małych miasteczek, uwydatniające jego charakterystyczny styl – grube, wyraziste kontury i monochromatyczną paletę barw, oscylującą między ziemistymi odcieniami brązów i żółcieni. Malarz angażował się społecznie, wspierając organizacje szerzące kulturę żydowską. W 1924 wziął udział w pierwszej paryskiej wystawie poświęconej wyłącznie artystom żydowskiego pochodzenia. Obok prac Grunsweigha zawisły obrazy takich artystów jak Alicja Halicka, Henryk Epestein czy Emmanuel Katz. Grunsweigh malował też martwe natury charakteryzujące się precyzyjnym układem kompozycyjnym i wyraziście zarysowanym konturem. Te środki formalne zdradzają inspirację artysty sztuką Paula Cezanne’a. Monochromatyczna paleta barw oraz kontrastujące ze sobą płaszczyzny cechują malarstwo Grusnweigha. Warzywa leżą na blacie i w naczyniu, tuż obok stoi butelka czerwonego wina i pusta czarka. Rozrzucone na stole przedmioty budują przemyślaną i zwięzłą kompozycję, co świadczy o sprawnym warsztacie i biegłości formalnej twórcy.