Newsletter
Jeśli chcesz otrzymywać aktualne informacje dotyczące oferty Desa Home - zapisz się do naszego newslettera.
Newsletter
Natalia Lach-Lachowicz
Z cyklu: "Sztuczna fotografia"
odbitka żelatynowo-srebrowa, vintage print/papier fotograficzny, 11 x 11 cm
Historia polskiej sztuki współczesnej nie byłaby pełna bez nazwiska Natalii LL. Artystka jest prekursorką sztuki feministycznej w kraju. W jej międzynarodowy nurt włączyła się około 1975 roku. W 1978 zorganizowała również pierwszą w Polsce wystawę dzieł artystek utożsamiających się z ruchem. To właśnie w tym okresie twórczyni wyraźnie określiła swoją indywidualną postawę. Do dziś powszechnie znana jest głównie z fotografii tworzonych na początku lat 70., w których dokumentowała młode dziewczyny konsumujące powszechne produkty spożywcze o erotycznych konotacjach. Seria fotografii wywołuje emocje po dziś dzień, czego najlepszym przykładem może być niedawna (kwiecień 2019) decyzja o usunięciu „Sztuki konsumpcyjnej” ze stałej ekspozycji w Muzeum Narodowym w Warszawie. Wywołała ona duży opór ze strony środowiska artystycznego i zaowocowała spontanicznym performansem na dziedzińcu instytucji, podczas którego zgromadzona publiczność, na wzór bohaterki fotografii, jadła banany. „Sztuka konsumpcyjna” i „Sztuka postkonsumpcyjna” powstawały pomiędzy 1972 a 1975 rokiem. To zbiory czarnobiałych oraz kolorowych zdjęć i filmów. Bohaterkami tych realizacji stały się kobiety oddające się konsumpcji bananów, kisieli czy parówek. Konsumpcja, która stała się przedmiotem zainteresowań autorki i tematem jej serii, ukazywała de facto przemiany, jakim ulega ta sama czynność w różnych kontekstach. Aktywności takie jak jedzenie banana przeradzają się w formę wyrafinowanej erotyki. Konsekwencja, z jaką Natalia LL stosuje wybraną formę – przedstawienie portretowe modelek w trakcie konsumpcji – sprawia, że gesty wykonywane przez nie przeradzają się w rodzaj znaków, a następowanie ich po sobie sprawia wrażenie kodu. W tym samym czasie czynności postaci zostały zaprezentowane niemal w fizjologiczny sposób. Kontrastuje on z atrakcyjnością oraz dopracowaniem błyszczących odbitek fotograficznych. Nie bez znaczenia jest także wybór modelek, które stały się bohaterkami serii fotograficznej artystki. To młode kobiety o delikatnej urodzie, ich uroda przypomina wyidealizowane, niewinne oblicze lalek. W 2015 roku artystka pisała: „W latach 70. napisałam tekst, że będę zapisywała i rejestrowała rzeczy zwyczajne. To, co człowiek robi codziennie, czyli jedzenie, mówienie - miałam taką serię z ustami wypowiadającymi słowa. Czasem było napisane co to jest, a czasami było zakryte i ja do dziś nie chcę powiedzieć, co to jest za słowo. Dalej siedzenie, spanie - była praca 'Śnienie', skakanie, dotykanie - były 'Punkty podparcia', jak ja byłam anteną, która dotykała kosmosu. Były to wszystkie czynności, które człowiek robi codziennie, zaznaczyła się konsumpcja. Dziewczyny modelki konsumowały, a ja to rejestrowałam. To była rejestracja konsumpcji, która - nagle okazało się, że - jest strasznie erotyczna. One w taki erotyczny sposób zajadały. A zachodnia krytyka mówiła i pisała, że jest to sztuka krytyczna pokazująca, że w PRL -u nie było niczego, tych parówek, bananów. To była sztuka krytyczna, która obnaża PRL ". Zestawienie „zimnej” filmowej rejestracji z „gorącymi”, zmysłowymi motywami przełamuje analityczny charakter sztuki konceptualnej. W latach 60. i 70. artystka jako jedna z pierwszych w Polsce podjęła krytykę konceptualizmu, oskarżając go o zbytnie zracjonalizowanie i pomijanie cielesnej zmysłowości. Odnosi się także do ikonosfery kultury popularnej, często wiążącej konsumpcję z motywami erotycznymi. Stosunek artystki do konsumpcji i kształtowania wizerunku kobiety w kulturze popularnej był jednak różnie interpretowany. Piotr Piotrowski zauważał, że w latach 70., gdy kultura masowa PRL -u była dość purytańska, a produkty konsumowane przez modelkę trudno dostępne, dzieło mogło być w sposób przewrotny zachętą do konsumpcji. Agata Jakubowska podkreślała z drugiej strony aktywną rolę przedstawionej w filmie modelki, która kontrastuje z wiązanym z kulturą masową postrzeganiem kobiety jako biernego „obiektu erotycznego”. Schemat dominacji jednej płci nad drugą został tu odwrócony - to kobieta przyjęła aktywną rolę, męskość zaś została sprowadzona do produktów o fallicznym kształcie.
Autor | Natalia Lach-Lachowicz |
---|---|
Daty życia autora | (1937 Żywiec - 2022 Wrocław) |
Tytuł | Z cyklu: "Sztuczna fotografia" |
Czas powstania | 1975 |
Technika | odbitka żelatynowo-srebrowa, vintage print |
Materiał | papier fotograficzny |
Rodzaj | odbitki analogowe |
Wymiary | 11 x 11 cm |
Typ obiektu | fotografia |
Styl | awangarda |
Sygnatura | sygnowany i dedykowany na odwrociu: 'For Dario | NATALIA' |
Wymaga zezwolenia na wywóz za granicę Polski | Nie |
Natalia Lach-Lachowicz
odbitka żelatynowo-srebrowa, vintage print/papier fotograficzny, 11 x 11 cm
Z cyklu: "Sztuczna fotografia"
Autor | Natalia Lach-Lachowicz |
---|---|
Daty życia autora | (1937 Żywiec - 2022 Wrocław) |
Tytuł | Z cyklu: "Sztuczna fotografia" |
Czas powstania | 1975 |
Technika | odbitka żelatynowo-srebrowa, vintage print |
Materiał | papier fotograficzny |
Rodzaj | odbitki analogowe |
Wymiary | 11 x 11 cm |
Typ obiektu | fotografia |
Styl | awangarda |
Sygnatura | sygnowany i dedykowany na odwrociu: 'For Dario | NATALIA' |
Wymaga zezwolenia na wywóz za granicę Polski | Nie |