„Artystka traktuje aparat fotograficzny niemal jak partnera, przed którym wciela się w kolejne role, odgrywa performance, nakłada rozmaite maski. Efekty tych działań są często szokujące, bowiem autorka nie waha się eksplorować najbardziej intymnych obszarów ludzkiej egzystencji. Spójrzmy chociażby na prace z cyklu ‘Aksamitny terror’. Artystka prezentuje się tutaj jako dominująca kobieta, wystylizowana na kochankę o sadomasochistycznych skłonnościach. W wysokich, skórzanych butach i z pejczem w ręku patrzy prosto w obiektyw, nie bojąc się konfrontacji z widzem. I chociaż dziś sztuka przekroczyła już chyba wszystkie granice, ten wizerunek artystki wciąż budzi skrajne emocje”. Aleksandra Lamek