Żaglówki, porty i zatoki z łódkami to jeden z ulubionych motywów w twórczości Mojżesza Kislinga, obecny niemal od początku jego kariery, gdy w trakcie I wojny światowej wyjechał na Lazurowe Wybrzeże, aż do śmierci artysty w Sanary-sur-Mer, małym miasteczku portowym, które wybrał na swój nowy dom w 1929. Ukazywał je na obrazach olejnych, akwarelach oraz rysunkach ołówkiem. Kisling wyjechał po raz pierwszy do Marsylii latem 1918. W tym wielkim portowym mieście szukał klientów na swoje obrazy, gdyż w niewielkim Saint-Tropez nie było na nie kupców, zaś powrót do Paryża ciągle był niebezpieczny, a zresztą stolica po czterech latach wojny była zubożała. Szymonowi Mondzainowi, swojemu przyjacielowi z krakowskiej Akademii, który w tym samym czasie co on wyemigrował do Paryża, żalił się w liście z 14 lipca 1918: „[…] ja nie mam już ani sousa na życie, muszę stąd wyjechać! Ale gdzie! Wszyscy mi odradzają stanowczo wyjechanie do Paryża, bo malarz tam z głodu umrzeć może, nikt o kupowaniu nie myśli! Co robić? Za kilka dni postanowiłem wyjazd do Marsylii, której nie znam, ludzi i kupujących tym bardziej! Liczę strasznie na szczęście moje, może się uda! Renée zostawiam tutaj na kredyt, ale nie wiem czy hotelarz się zgodzi! Ciężkie obecnie życie malarza!” (cyt. za: Artur Winiarski, Kisling. Lśnienie Montparnasse’u, Warszawa 2024, s. 124). Marsylia, jako drugie najbardziej zaludnione miasto po Paryżu we Francji i jeden z ważniejszych portów Europy, słusznie wydawała się odpowiednim miejscem do poszerzania kontaktów z kolekcjonerami i marszandami. Kisling spotkał jednak konkurencję, gdyż nie był jedynym malarzem, który tam postanowił sprzedawać swoje prace. Na miejscu spotkał m.in. swoich znajomych z Montparnasse’u, Amedeo Modiglianiego z marszandem Leopoldem Zborowskim. Przy ich pomocy udało mu się sprzedać część prac, jednak nie był to taki sukces finansowy, na jaki liczył. Choć nie zarobił zbyt wiele, Marsylia i jej portowy krajobraz zauroczył krakowskiego malarza na tyle, że później wracał do niej wielokrotnie, aż wreszcie w 1929 zakupił 60 km dalej, w małym portowym miasteczku Sanary-sur-Mer, ziemię pod budowę domu. Oferowana w katalogu akwarela pochodzi z początkowego okresu fascynacji artysty marynistyczną tematyką. Kisling ukazał na niej tartanę, czyli mały statek żaglowy, używany do połowu ryb oraz przewozu towarów na Morzu Śródziemnym, który posiada jeden maszt.