Leopold Gottlieb to najmłodszy brat słynnego XIX-wiecznego malarza Maurycego Gottlieba. Rozpoczął swoją edukację malarską w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie uczył się w latach 1896-1902. Kształcił się pod okiem wybitnych malarzy – Jacka Malczewskiego oraz Teodora Axentowicza. W 1903 wyjechał na stypendium do Monachium, a w 1904 debiutował na Salonie Niezależnym w Paryżu. Po dwóch latach w stolicy Francji odbył podróż w celach zawodowych do Jerozolimy. Przyjął stanowisko profesora w katedrze malarskiej w Szkole Sztuk Pięknych i Rzemiosł Artystycznych Besaleela. Po powrocie do Paryża zaprzyjaźnił się z Melą Muter oraz Diego Riverą. W 1914 został powołany do Legionów Polskich. Po wojnie, w 1929, został członkiem Stowarzyszenia Artystów Polskich „Rytm”. Gottlieb w swoich dziełach malarskich był wierny nurtowi ekspresjonistycznemu. Krytyka dostrzegała jego inspirację portretami Egona Schielego oraz Oskara Kokoschki. Po 1927 jego sztuka przechodzi swoistą przemianę. Artysta zawęził kolorystykę do podstawowej, jasnej, perłowej, a postaci ukazywane we wnętrzach były jakby pozbawione rysów twarzy.