Kazimierz Zieliński studia rozpoczął w 1946 w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, a od 1949 kontynuował naukę w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Z warszawską uczelnią pozostał związany do emerytury, od 1959 organizując pracę Zakładu Metalu. W jego twórczości można wyodrębnić dwa wyraźne kierunki. Z jednej strony podejmował tematy wojskowe i marynistyczne, co wiązało się z jego doświadczeniem służby w Marynarce Wojennej. Do najbardziej reprezentacyjnych prac z tej grupy należy Pomnik Polskiego Piechura – Obrońcom Mławy z 1985 znajdujący się w Uniszkach Zawadzkich. Z drugiej strony centralne miejsce w jego twórczości zajmują akty kobiece. Artysta redukował ludzką sylwetkę do syntetycznej, pozbawionej detalu formy, wpisując się w nurt abstrakcji organicznej, reprezentowany przez Henry’ego Moora. Do tej grupy prac należy również wystawiona na aukcji „Ewa I”. Ciało kobiety jest szczupłe, ale zmysłowe. Rzeźbę charakteryzuje typowa dla artysty miękka, płynna linia. Gładka powierzchnia podkreśla jędrność skóry. Układająca włosy modelka wydaje się spokojna i zajęta sobą. O ile realizacje Zielińskiego o tematyce militarnej gloryfikują bohaterstwo, jego przedstawienia kobiet są afirmacją ludzkiej witalności i sensualności. Co ciekawe artysta temat kobiecego aktu podejmował zarówno w rzeźbie kameralnej, jak i w większej skali, realizując prace do przestrzeni publicznej m.in. w Warszawie, Ostrołęce i Olsztynie.